Pētõr istāb lōda jūs ja rēkõb. Ku ilzandõkst āt vaļmõd, võib ta ulzõ lǟdõ. Kakš ja kakš um nēļa, kēratõb Pētõr kõzāks. Kuolm ja kuolm? Pētõr sõvāb kūoratagān ja mõtlõb. “A, ni ma tīedab!” kītõb ta rīemkõks ja pistāb turgõ tintõglōzõ. Ta tōb kēratõ – kūž, agā agā sīe azmõl tulāb sūr, sūr tintplek. Pētõr tōb sīe suormõks jarā pūstõ, agā agā se lǟb vel sūŗimõks. Ni pīlõb: kuolm ja kuolm um kubs sūr tintplek. Pētõr mēļ läb murāglizõks. Jeddõ vaņtlõs tīeb ta tintplek tagān – kūž. Siz ta rēkõb kougimõl. Ni ta äb kastā turgõ emīņ nei tõvāld. Pakānd āt ilzandõkst vaļmõd ja Pētõr lǟb ulzõ mǟngam. Ȭdõn lovāl mõtlõb Pētõr täuž murtõ iļ sūr tintplek. Īezõ nǟb ta unsõ sūr võl. Sīen um kāinalõs sūr lūdõ ja käds paņ, tintõ täuž. Ta kastāb lūdõ tintpaņņõ ja ajāb sīeks Pētõrõn tagān. Pētõr tōb urgõ, agā agā äb sō. Võl tīeb Pētõr ūd am pǟl irmõz sūrd tintplekīd. Ka rōntõd ja kērarōntõd ta rikūb jarā tintkõks. Ku Pētõr vīrgõb ja sōb arū, ku se amā vȯļ set uņštäbbiz, vȯļ ta väggõ rīemli.