Täs ta kūliz leb un, ku kīela sāina jūs rōz tšäbīkšiz ja gräbīkšiz ja siz īrgiz poukõs rabbõ sieldõ ja ītist. Didžā kārgiz ilzõ. Ullõ vȯļ kūltõb pivākuodā kīelad ēļ. Vanātōți vȯļ loptõn luggõ, istīz ja kūldiz. Mūdõ mittõ midāgid eņtšsuglist iz ūo maņdõb. “Jõvvõ ūdtõ āigastõ, vanātōți!” nutīz Didžā. “Sinnõn vel paŗīmt!” vastātiz vanātōți. Ja rōz āiga pierrõ jatkīz jengandõksõks jūrõ: “Nǟ, piddõs um se tegīž!” Didžā ajīz virgõ ka izā ja jemā ja tarmiz ka näntõn jõvvõ ūdtõ āigastõ. Ne kūlizt lītiz āiga kīelad killimizt ja eit tegīž ūdpǟl maggõm. Ka Didžā ja vanātōți lekšt ni maggõm.
