Mõtsād āt vagāks īend, set vaŗīkšõd räukimi um kūltõb amā emīņ ȭdõgiņ, ku ne barīņ līndabõd vȯtšõs kūožõ, kus ne pūd ladīs iļ īe võibõd maggõ. Kalāmīedõn um tund amā sūr vejmiz āiga. Ne tūobõd aigõ kil brēțliži, kil sīļkidi. Rāndas um tīedõ amā pǟva. Ku võrgõd āt purgtõd, ne sōbõd vabīz lagtõd, ja kalāmīed set joudõnd sīedõ, võtābõd nänt tegīž mōzõ, laz sōgõd jeddõ sidām ja ūdpǟl ētam. Ȭg ja ka vež miersõ āt kīlmaks īenõd, gilgõ äb või jemīņ mitikš. Ku purgijidõn sūormõd kīlmabõd, siz ne tīebõd rāndanaigõ tul, kus võibõd kežži peistõ ja īž peislõ. Rovst rūoikõbõd mōd ilzõ kindõ, laz ne vȯlkõd vaļmõd tulbiz kievād kīla pierāst. Ja ku naggõrd āt võttõd, siz kīlmab ka mō vizzõ, mierrõ sugūb soggõ, pierrõ jejjõ, ja tōla um jūs.
