jālgal pī’lõ ku’bsõ pī’lõ mīelsõ pī’lõ pāikal pī’lõ pistõ pī’lõ īedõ pī’lõm pī’lõm īedõ pī’lõm pānda pī’lõb ne’iku tȭlpa Vȯ’ļ seļļi tūļi āiga, nädīliņ pī’liz. Ta ä’b pī’l jālga pǟl – ku u’m ne’i je’nnõ lakkõn. Mis sa pī’lõd ne’iku pūkabāl! Sa tä’m panād pī’ļõm uks jū’rõ. Kuoigīd at pī’lõnd reidsõ. Alā pī’l mi’n nanā allõ! Ta ī’dstī’d ēņtšta spīegiļtõb, kui ǭ’rõnd pī’lõbõd. Kalā pī’lõb i’ļ tǭla āitas kīlmas. Duņtš pī’lõb mǭsõ. Pīlava’istõ spī’ḑõb. rejā pīgõz kem pī’gõz kõidõ pī’gõz Ta rabīz pȯisõn joutõks i’ļ pierz (~ pi’ds pīerzta; ~ vastõ pīerzta) . sīe kēra pie’rrõ sīe pie’rrõ Se u’m mi’n mīel pie’rrõ. Ta u’m eņtš jemā pie’rrõ. kimgõn lūom pie’rrõ rǭz āiga pie’rrõ kǭ’d nädīļ pie’rrõ