Minā tǭ’b tī’edõ si’nst e’žmiz ja pierīz tieudmī’e.
ä’b tīeda, ne’iku sigā pivāpäuvõ
Sa tikkiž tīedad i’ļ tä’m (~ tä’mstõ).
Kis siedā tīedab!
Tīeda ni!
Ma ä’b tīeda ä’b īedõ, ä’b päuvõ.
Ne’i je’n sa tīedad ne’iku sigā pivāpǟvast.
Ma tǭ’b sǭdõ tieudõ.
Ma āndab tä’mmõn tieudõ, la’z ta tīedag tī’edõ.
Se jõvīst vȯ’ļ tieudtõb.
Se īeb mä’d tieudtõb.
Set jumāl touvõsõ tīedab, mä’ddõn u’m mēļ piški.
Ta tīedab leibõ tī’edõ; kis ju mūoštab tī’edõ, se tīedab, kui tǟnda u’m tī’emõst.
tieudtõbõks tī’edõ
tieudtõb āigal
Āigarǭntõd tekstiš u’m tieudtõb va’ņdi sõ’ņdi.
Sīejūs u’m tieudzõld kǭ’ļdõd veitantõ lețkīel elementidi.
tieutõbõks tī’edõ
evangēliumõ tieutõ
Näntõn Jumāl sõnā ä’b sǭ tieutõd jemākīels.
ti’ggõks īedõ
ti’g makā
ti’g mēļ
Bīskop tu’ļ kēņig jūstõ ti’g mīelkõks kuodāj.
Sa tigūd stok vastõ ukstā.
Sa tigūd, la’z ne vǟ’rõd pī’lõgõd vizās.
Ta mīnda pūolsǭņi tigūb.
Ma äbvõi tä’m pǟlõ ti’ggõ.
Ma tigūb (~ nojūb) vastõ sainõ.
Ma tigūb stok pǟlõ.
Võid ti’ggõ tä’m pūolõ.
ti’gmõdnǭ’gõ palātõm
Ma ti’gtiz āirõd vastõ laijõ.
tijā me’r
tijā ne’iku vanā kū
Kus tijā kūož, sǟ’l pūtõb.
Ta rõkāndõb ti’jjõ rõkkõ; ta rõkāndõb ti’jḑi sõ’ņdi
Mi’n ma’g u’m vä’ggi tijā.
Ta tu’ļ tǟnõ tijād kädūdõks.
Ta tu’ļ tǟnõ tijā ne’iku vīžkopīk.
Ta tī’eb mi’n tijāks, saņțõks.
Minā u’m ne’i tijā ne’iku svȯrkõz.
Minā u’m ne’i tijā ne’iku saņț kuoț.
Mitikš pǟva sa ä’d ūo tijā.
Ta āndab tikān ainõ.
Ta sīetõb tikkõ āinaks.
