Kuŗē jeng tagān. Vaidkilās, Lōz kōrands perīmīez um vȯnd ka kuŗē kalpõs. Un ni (u) m tämmõn vȯnd se āiga, ku vȯlks āndamõst īd jeng. Ni tämā lǟnd vanā Zūonkõ jūr (vanā Lanks nei nīžõz ikškõrd Zūonkõl) , iļ taļžpivād, vȯ’l um vȯnd, un stōstõn, ku tä’mmõn ne’i um īd āndamõst. Bet ni (u) m se vanā Zūonkõ kītõn nei: „No, sinā võid andõ eņtš naižjemā, “ bet ta īž ju tīediz, ku siedā äb või nuoandõ, ku se um pa-vána, sīest ta kītiz. Se vanā Lōz um ka nei kītõn, ku siedā ta äb või, ku se um pa-vána. Ni se vanā Zūonkõ vȯļ kītõn, laz ta āndag siz sīe Sōrmō pȯis (ī’d Sōrmō pȯis ta vȯļ ju nuoandõn amnáiggõks) , – vaņšim vȯļ ka ikš vigā, siedā m (a) äb tīeda, sīe ma (u) m jarāu’nnõn. Ak nǟ’ – se Sōrmō pȯis, tämmõn vȯļ Lōz ni’m. Bet tämā vȯļ kītõn, ku se um vel jo kovāl äb ku tämā un ku t (a) äb või sīen miḑād nuotīedõ. Bet ni tä’mmõn vȯnd se mēļ, ku ta tōb sīe vanā Zūonkõ ī’ž eņtš jedst (nuo) andõ. Ni ne lǟbõd sīest piškist kōmõrst ulzõ (~ tu’bbõ) . Un ni ne strīḑõbõd. Ta kītõb, laz se vanā Zūonkõ läkkõ je’dsõ – vanā Zūonkõ kītõb, ku se äb paš, ku kilārišting vȯļļi uks vi’zzõ paņņi. Bet kakškuolm kõrd tō’nd, laz se vanā Zūonkõ läkkõ. Bet ni se maņņõn, ku ta siz līb tsepiț. Un vanā Zūonkõ īeb īž eņtš ukš vi’zzõ panmõ, äb lǟ’ je’ds. Un vanā Zūonkõ um kītõn vel vāgiž nei: „Sīe izantõ, kientõ sinā ni ūod kalpõn, ni võid ī’ž lǟ’dõ!“ Ni vanā Lōz lǟnd eņtš kuodāj – sǟld ta midāgõd iz sō’ (!) . Ni ta lǟnd andõm ibbistõn sīedõ, tubā pǟl ainõ pistām. Un ni neitst kūlõn, ku at strīḑõnd sǟl kō’dskiņ kuŗēks. Vanā kuŗē (u) m kītõn, ku: „Sa ūod piettõn mīnda diezgan, ni sin um tulmõst, āiga jūs!“ Un siz at kītõnd nei mȯlmõd īdtuoizõn, kuolm kõrd n (e) āt nei kītõnd: „S (e) ǟb ūo sugīd nei, ku sa tōd, se (u) m nei, ku ma tōb!“ Tuoiz tegīž neiī́ž. Un ni um kūlõn, ku sadāb tubā jeddõ mōz neiku broigt ikš. Un ni ailõbõd vaņțļõm – perīmīez pagálam tubā jeds, pagálam.
